होटेल मून लाइट....

नमस्कार मित्रांनो! आज मी तुम्हाला जी स्टोरी सांगणार आहे ती सत्यकथा असून माझ्या एका मित्राच्या बाबतीत घडलेली आहे. माझा मित्र एक मोठ्या कंपनीत सीनियर सॉफ्टवेयर इंजिनियर म्हणून कामाला आहे. तो परदेशात असतो. लग्न करण्यासाठी तो भारतात आला होता आणि लग्नानंतर लगेच त्याला कामावर रुजू व्हायचे होते. म्हणून हनीमून ला त्याने जवळच लोणावल्याला जायचे ठरवले होते. लोणावल्याला त्याच कंपनीचे स्वताचे हॉलिडे होम्स रिसोर्ट आहे. त्या कंपनीच्या हॉलिडे होम रिसोर्ट च्या मागच्या बाजूला एक मोठा तलाव म्हणजेच लेक आहे. त्या लेक वर जाण्यास मनाई आहे कारण की तिथे काही लोकांनि आत्महत्या केल्या होत्या आणि ती जागा चांगली नाही असे म्हणतात. माझा मित्र श्री स्वामी समर्थ महाराजांचा भक्त आहे. त्याला त्या जागेबद्दल काहीच माहित नवते पण कम्पनीचेच रिसोर्ट आणि नाममात्र शुल्क म्हणून त्याने तिथेच 4 दिवसंसाठी रूम बुक केलि होती. त्याला जी रूम मिळाली होती त्या रूम च्या मागच्या बाजूलाच तो लेक होता. जरी मागची बाजु बंद असली तरी खिड़कितुन लेक दिसत होता. रूम मधे शिरल्या शिरल्या त्याला काहीतरी वेगळ थंडीसारख जाणवल होत पण त्याला वाटले की मागे लेक असल्याने तसे झाले असेल असे म्हणून त्याने दुर्लक्ष केले होते. रात्रि 8 वाजता त्यांनी जेवणासाठी जायचे ठरवले अणि निघतांना प्लग मधून की काढली त्यावेळी खरतर सिस्टम प्रमाणे सर्व लाइट्स बंद व्हायला हवे होते पण तसे न होता उलट फ्यान जोरात फिरू लागल होता. त्यावेळी त्याच्या अंगवारुं शहांरा गेल्यासारख त्याला वाटले होते. पण परत त्याने दुर्लक्ष केले होते कारण खुप रात्र पण झाली होती आणि त्या अनोळखी शहरात तिकडून दुसरीकडे शिफ्ट होणे पण कठिन होते म्हणून त्याने तीकडेच राहायचे ठरवले. बैडरूम मधे एका बेड वर डबल बेड अशी सिस्टम होती. डिनर नंतर ते रूम वर परत आले. दिवसभरच्या थकव्यामुळे इकडच्या तीकडच्या गोष्टी करता करता त्याना कधी झोप लागली ते कळलच नाही. रात्रीचे 12.30 झाले असतील तर त्याच्या बायकोला कसल्यातरी आवाजाने अचानक जाग आली तेव्हा बघते तर काय की ती एकटिच झोपलि होती आणि माझ्या मित्राचा कुठे पत्ताच् नवता. ती घाबरुन जोराची कींचाळली. काळोख असल्याने तो तिला दिसू शकत नवता पण तिची किंचाळि ऐकून त्याने लाइट्स लावली आणि त्यालाही आचर्याचा धक्का बसला की ति बेड वर नवती तर त्याचा बेड वर क्वाट वर होता आणि तीचा बेड खाली होता. घाबरून ती त्याला बिलगलि पण त्याना कळतच नवते की हे कस झाल. मग त्यांनी परत दोन्ही बेड वर ठेवले आणि झोपण्याचा प्रयत्न करू लागले. मधेच त्यांना झोप लागली असेल तर भांडी पडण्यासारख्या आवाजाने जाग आली आणि उठून पाहतात तर काय परत मघासचाच प्रकार पण ह्यवेळी त्याचा बेड खाली होता. आता ते दोघेही खुप घाबरले होते. पण नाइलाज होता. शेवटी त्यानी न झोपण्याचा निर्णय घेऊन रात्र जागून काढली पण रात्रभर त्याना लाइट्स चालू बंद होणे अचानक हसन्याचा आवाज होणे पाठीत कोणीतरी मारणे असल्या प्रकारांना तोंड द्यावेच लागले. ते रात्रभर श्री स्वामी समर्थ महाराजांचा धावा करीत होते पण सुदैवाने काही वाइट प्रसंग त्यांच्यावर ओढवला नाही. दुसऱ्या दिवशी सकाळी 5 नंतर सर्व प्रकार थांबला होता पण त्यांची भीति मात्र जात नवती. म्हणून त्यानी दुसऱ्या दिवशी 7 वजताच रूम सोडली. नंतर चौकशी केल्यानंतर असे कळले की होटल च्या सर्व रूम्स फुल असल्याने त्याना ती रूम देण्यात आली होती पण ह्या आधी त्या रूम मधे असेच अनुभव काही जणांना आल्याने ती रूम नेहमी बंदच असायची आणि कित्येक वर्ष ती कोणालाच देऊ केली नवति पण योगायोगाने जणुकाही ती ह्यांच्याच येण्याची वाट पहात होती......
धन्यवाद
अंकुश नवघरे.