आज ची कथा ही खूप भयानक तर आहेच पण त्या पेक्षाही खूप विचित्र आहे

आज ची कथा ही खूप भयानक तर आहेच पण त्या पेक्षाही खूप विचित्र आहे . तुम्हाला कदाचित ही कथा अजिबात पटणार नाही पण १०० टक्के खरी आहे म्हणून आम्ही post करायचं ठरवल . बघा पटल तर घ्या नायतर द्या सोडून . 

रोहित काळे
ही गोष्ट साधारण १० ते १५ वर्षापूर्वीची. आताच काही दिवसान पूर्वी आईने मला सांगितली .
ही घटना माझ्या आईच्या माहेरी घडली होती . पोन्धवाडी , इंदापुर तालुका , पुणे जिल्हा .
भिगवण जवळ पोन्धवाडी एक छोटस गाव आहे. त्या गावात एक जोडप रहात होत . 'सोनबाई आणि बाळासाहेब.'

सोनबाई , खुप गरीब ,कष्टाळू , माणुसकी पण खुप होती तिच्या जवळ . बाळासाहेब, तिचा नवरा, तो हि अगदी तिच्यासारखाच , अगदी तिच्या सारखाच …
लग्नाला नुकतच वर्ष पूर्ण झाल आणि घरात पाळणा हलणार असल्याची खबर मिळाली . घरात अगदी आनंदी आनंदच ……

आता तिचे महिने भरत आले होते . तिला नवर्याने माहेरी पाठवले .
तिला आई नव्हती ,तिच्या वडिलांनी आणि तिच्या विधवा आत्याने तिची काळजी घेतली होती .
बाळंतपाणात पण त्यांनीच काळजी घेतली .

अखेर तो दिवस उजाडला आणि तिच्या पोटी मुलगा जन्माला आला . पहिल्या बळाणपणातच मुलगा तो हि एवढ्या गरिबीत , म्हणून सगळे जामच खुश होते

तो मुलगा १५ दिवसांचा झाला आणि एक विचित्र घटना घडली .

त्या सोनबाई ची आत्या पाणी आणण्यासाठी शेतातील विहिरीवर गेली . पाणी भरत असताना तिचा हंडा त्या विहरीत पडला .
तिला पोहायला येत नसल्यामुळे तो हंडा तिने काढायचा प्रयत्न केला नाही . ती अशीच घरी आली आणि हंडा विहरीत पडला हे सांगू लागली .
हे ऐकताच आताच बाळांतीन झालेल्या सोनबाईच्या मनात काय आले कुणास ठाऊक ?
भर दुपारच्या वेळी ही सोनबाई उठली आणि तडातडा चालत त्या विहिरी च्या दिशेने निघाली . शेतात गेली आणि त्या विहरीत उडी मारून तो हंडा घेऊन घरी आली . तिची आत्या हे बघून चाटच पडली .
एक तर हि बाळांतीन बाई आणि विहरीवर गेली , जर हिला काही झाल तर मोठी पंचाईतच. तिला थोडा संशय आला पण वाटल हा तिच्याच मनाचा खेळ आहे अस काही नाहीये ; म्हणून तिने या कडे दुर्लक्ष केल .

त्याच रात्री एक विचित्र घटना घडली . सगळे गाढ झोपेत होते . सोनबाई कोणाशी तरी बोलत बोलत उठली . आणि भर रात्री १२ वाजता त्या विहरीच्या दिशेने निघाली .
विहारीजवळ गेली आणि चक्क तिने विहरीत उडी टाकली . जरा पोहली आणि परत घरी आली . घरी येउन कपडे बदलले आणि झोपली . आत्याने हे सर्व गुपचूप बघितल पण काही न बोलत ती तशीच झोपी गेली .
हे सलग १० दिवस असच चाल्ल .
आता मात्र तिच्या आत्याला राहावल नाही . तिने त्या सोनबाई ला विचारल "एवढ्या रात्री विहरीत का पोहतेस , त्या लहान मुलाचा तरी काही विचार कर . "
अस म्हंटल्यावर सोनबाईने आपले डोळे मोठे केले , तिच्या डोक्यातून रक्त येत होते . सोनबाई ने तोंड उघडल तर तिच्या तोंडातूनही रक्त येत होत .
हे बघून आत्या खूप घाबरली आणि तिला म्हणाली " जा तुला काय करायचं ते कर ". एवढ म्हणताच सोनबाई शांत झाली . आपल्या मूळ स्वभावात येउन शांत होऊन झोपी गेली .

हा दिवस आमवस्येचा होता . खर तर ती सोनबाई झोपली नव्हती . ती तर योग्य वेळ येण्याची वाट पाहत होती . ती काहीतरी विपरीत करणार याची चाहूल तिच्या आत्याला लागली होती . पण तिची आत्या पण त्या गोष्टी समोर हतबल होती .

आता चांगलीच मध्यरात्र झाली होती. सगळीकडे स्मशान शांतता होती . हवेत अचानक गारवा निर्माण झाला . सोनबाई झोपेतून ताडकन उठली .
आत्या सगळ लपून पाहत होती हे त्या सोनबाईच्या लक्षात आले नाही . आत्या बारीक नजर ठेऊन तिच्या हालचाली टिपत होती .
' त्या चिमुकल्या कडे ती सोनबाई विचित्र नजरेने बघायला लागली . तो चिमुकला गाढ झोपला होता . सोनबाई ने त्याला उचलले . त्याला आपल्या अंथरुणात गुंधाळले आणि त्यावर बसून जोरजोरात हसू लागली . '
हा प्रकार आत्याने गपचूप पहिला . ती हे बघून किंचाळणारच होती कि तिने लगेच आपला हाथ तोंडावर ठेवला . सोनबाई मोठ्याने हसतच होती . थोड्या वेळाने सोनबाई शुद्धीवर आली आणि परत झोपी गेली .

आत्याने तेव्हाच ठरवल कि उद्याच हीचा सोक्ष मोक्ष लावायचा . आत्याने सकाळीच एका तांत्रीकाला बोलावल .

तो तांत्रिक घरी यायच्या आधी त्या सोनबाई कशीतरी ही खबर मिळाली . ती तशीच घर सोडून तिच्या सासुरवाडीला गेली . पण तीला मध्येच काय झाल काय माहित ? ती सासुरवाडीला घरी न जाता सासुरवाडीला लागून एक जंगल होत . त्या जंगलात एक वडाच झाड होत. ती त्या झाडावर ४-५ दिवस लपून बसली. ती वडाच्या झाडाच्या अगदी टोकाला होती . तिला एका गुरख्याने ओळखल , तिला कस तरी खाली उतरवल . आणि तिला तिच्या सासरी सोडण्यात आल .

पौर्णिमेची रात्र होती त्या रात्री . सोनबाईच्या अंगात जे काही पिशाश्च घुसल होत त्याला आता रक्ताची तहान लागली होती . ती आता घरातल्या माणसांकडे रक्त मागत होती . पण कोण तिला रक्त द्यायला तयार होइना . घरतल्यांना कळून चुकल होत कि हीला नक्कीच पिशाश्च बाधा झाली आहे . त्यामुळे ते हिला जबरदस्ती मांत्रिका कडे घेऊन जायला निघाले .
ती आता मजबूत हट्टाला पेटली . कोणी रक्त देत नाही म्हंटल्यावर तिने घरातील लाकडे तोडायची कुऱ्हाड घेतली आणि स्वताचच शीर धडापासून वेगळ केल .हा प्रकार बघून घरातल्या सगळ्यांची पाचावर धारणाच बसली .
पण हा प्रकार खूपच वेगळा निघाला . तिने स्वतच शीर उडवलं खर पण रक्ताचा एक थेंब पण उडाला नाही . सगळ रक्त शरीराच्या आतल्या आतच थांबल होत .
पोलिसांनी तिची dead body ताब्यात घेतली . तिच्या Post-mortem report तर या पेक्षा हि भयानक निघाला . Post-mortem report ने सांगितल कि हि तर १५ दिवसा अगोदरच मरण पावली होती .

हे ऐकल्यावर माझाही विश्वास बसला नाही . पण त्या सोनबाई चा नवराच हे स्वतः सांगतो म्हणून विश्वास बसतो